Tanzania

Onze vakantie naar Tanzania komt gestaag dichterbij; nog maar een paar weekjes en dan zitten we in het vliegtuig naar Kilimanjaro-airport!

Op het moment is Remco nog heel druk met het regelen van onze visa, dit gaat nog op de ouderwetse manier : paspoort, vaccinatieboekje en vooral geld J brengen naar het consulaat en twee weken later kun je alles weer ophalen compleet met je goedgekeurde visumaanvraag (hopelijk)

Hmmm, dat moeten ze toch nodig eens digitaliseren hoor, pffff, wat een ouderwets gedoe!

In Tanzania is de valuta de Tanzaniaanse Shilling en voor 1 euro krijg je een paar miljoen shilling (oké, ik overdrijf nu, maar dat is even om de zaak duidelijk te maken). De dollar is ook bijna overal geaccepteerd dus overwegen we om ook maar een stapeltje dollars mee te nemen.

Deze vakantie is immers toch anders dan anders : we gaan er zomaar vanuit dat je niet bij elke lodge een ATM machine zult tegenkomen maar toch moet er voor e.e.a. betaald worden natuurlijk. (ik zag het beeld van een Masai-mannetje al voor me van wie ik een kralenketting koop en bij wie ik vervolgens kan betalen met pin, met een heeeeeeel lang verlengsnoer eraan J)

Gisteren heb ik een bezoekje gebracht aan de GGD.

Vaccinaties hebben we dit keer niet nodig omdat de cocktails die we bij vorige reizen hebben gekregen voor genoeg antigif in ons lichaam hebben gezorgd voor de komende 10 jaar! Wel kreeg ik een stempel in mijn boekje als bewijs dat ik uit een anticholera land kom en uiteraard kreeg ik een portie Malaria tabletten voorgeschreven.

Dat laatste had nog wel wat voeten in aarde : mijn verzoek om een andere Malaria tablet dan de Malerone die ik bij een voorgaande reis heb geslikt – en waar ik doodziek van ben geworden – kon niet zo makkelijk gehonoreerd worden.

Er schijnen “maar” drie soorten Malaria tabletten voorgeschreven te worden in Nederland en de andere twee mag ik vanwege (ander) medicijngebruik niet voorgeschreven krijgen.

Bummer!

Nu heb ik dus een proefdosis Malerone tabletten meegekregen die ik de komende vier dagen moet slikken om uit te vinden of ik er inderdaad doodziek van word (hoop het dus niet!) of dat ik destijds in Peru van iets anders ziek ben geworden.

Dat laatste is best waarschijnlijk, dus daar hoop ik dan maar op.

Deze 4 Malaria tabletten kostten mij overigens 23 euro…slik L

Maar afijn, al deze dingen mogen de pret niet drukken; we zijn ondertussen de dagen aan het aftellen en kijken zeer naar onze safari uit.

Inmiddels hebben we beiden een polarisatiefilter voor onze camera aangeschaft, zijn alle afritsbroeken e.d. gewassen en zijn de flessen DEET aangeschaft dus wij zijn er klaar voor!