Oké, terug naar de beren!
Er staat immers niet voor niets zo’n hartstochtelijk pleidooi voor de vrijheid en de bescherming van de beer in de side-bar.
Wij hebben ons hart verpand aan de beer!
De allereerste keer dat wij een beer in het wild zagen was een ervaring om nooit meer te vergeten. Mijn allereerste gedachte was eigenlijk dat hij (of zij) er kleiner uitzag dan ik verwacht had, maar toen het beest zich oprichtte op de achterpoten dacht ik er anders over..
Het was in Canada in 2004, terwijl we met onze camper over Vancouver Island reden.
We hebben die specifieke vakantie 14 zwarte beren gezien met als absoluut hoogtepunt de beer die op zalm aan het vissen was in het riviertje dat naast onze camper stroomde op de camping in Port Hardy.
De beheerder van de camping vertelde ons dat de beer dagelijks terugkeerde naar dezelfde plek en dat zolang wij hem niet zijn zalm zouden afpakken er relatief weinig te vrezen was.
Nou, zalm afpakken van een beer, dat waren wij niet van plan! J
Met open mond stonden we naar de beer te kijken en maakten foto’s van gepaste afstand , toen nog met een analoge camera.
Bij thuiskomst bleek de beer op de foto’s toch wel behoorlijk ver weg en de foto’s waren dus teleurstellend.
Sindsdien hebben we het tot onze missie bestempeld om een mooie foto van een beer te maken. Helaas is ons dat bij de laatste vakantie in Canada in 2010 wederom niet gelukt!
Tja, het blijven erg gevaarlijke dieren dus simpelweg even dichterbij lopen voor een goed shot is niet mogelijk en aangezien we geen professionals zijn hebben we geen telelenzen van meters lang bij ons.
We troosten ons met de gedachte dat het heel moeilijk is dieren in het wild te fotograferen. Op deze blog staat een linkje naar http://www.dutchduowildlife.nl/ en hier kun je bijvoorbeeld lezen dat dit stel na 9 jaar (!) eindelijk een mooie foto van de Kermode beer heeft kunnen maken; over geduld gesproken! Dit zijn echte professionals en aangezien wij onze mooiste foto’s moeten zien te maken in de drie weken vakantie per jaar dat we op pad zijn, vind ik ons resultaat vaak nog niet eens zo slecht.
Hierbij een foto van een zwarte beer die we tegenkwamen in Blue River, BC.
 |
| Blue River, Britisch Columbia september 2011 |
Het is een van de weinige vrij scherpe foto’s tussen de vele foto’s die bewogen waren want om een bewegende beer vanuit een bewegende boot met een telelens te fotograferen, dat valt niet mee!
Verder kwamen we ook nog een beer tegen op de campground in Fairmont Hotsprings, BC en omdat er toen redelijke consternatie ontstond hebben we ook deze beer niet echt goed kunnen vastleggen op de gevoelige plaat. Remco heeft de beer het dichts durven benaderen voor een foto en ik heb vervolgens Remco weer gefotografeerd toen hij daarmee bezig was. (en zo blijven we lekker bezig!)
 |
| Fairmont Hot Springs, Britisch Columbia, september 2011 |
 |
| Fairmont Hot Springs, Britisch Columbia, september 2011 |
Tijdens onze eerste vakantie in Canada in 2004 – nog voordat we ooit een beer hadden gezien – arriveerden we met onze camper op de campground Elk’s Fall in Campbell River (Vancouver Island)
Bij de receptie stond een bord met de waarschuwing dat er de dag tevoren een beer was gesignaleerd op de campground en dat voorzichtigheid geboden was.
Spannend zeg!
We parkeerden de camper op deze staats campground op een mooi bosrijk stuk vlakbij een riviertje en besloten dat we buiten zouden eten aan de picknicktafel. Hoewel het al donker werd was de temperatuur heerlijk en we zouden een vuurtje maken in de daarvoor bestemde firepit naast de picknicktafel (dit is op Canadese campgrounds goed geregeld: op iedere plek staat een picknicktafel en is een firepit aanwezig; hout is altijd te koop)
Er waren zeer weinig andere kampeerders want wij reizen nooit in het hoogseizoen.
“Maarja, die beer dan?” vroeg Remco.
“Ach, we stoken toch een vuur”, was mijn antwoord, “en die man van de receptie zei dat het heus zo’n vaart allemaal niet zou lopen”.
Hierna stapte ik de camper in en sloot de deur achter me. Het is verboden om kookluchtjes te verspreiden dus koken moet zoveel mogelijk in afgesloten ruimtes.
Remco zou buiten snel even wat hout hakken en het vuur aanmaken.
Dit ging echter niet zoals gepland want het hout dat we gekocht hadden bleek nogal nat te zijn en hij kreeg het vuur niet aan de praat.
Omdat we op een staats campground stonden hadden we geen aansluiting met het water- en stroom net en dit houdt in dat je een nacht op je eigen watertank leeft en dat je stroom via de gasfles genereert. Tijdens het koken gebruikte ik natuurlijk regelmatig water en net toen ik naar buiten wilde stappen om de picknick tafel te dekken stormde Remco de camper in. “Ik blijf niet meer buiten hoor!” zei hij buiten adem, “ik word helemaal gek, er zit hier ergens een beer!”
Wat bleek nu het geval: terwijl Remco hout aan het hakken was in het donker – slechts met de buitenverlichting van de camper om hem bij te lichten – hoorde hij telkens gegrom achter zich. Uiteraard zag hij niets in het duister achter zich en in zijn gedachten zag hij zichzelf al verscheurd worden door een beer terwijl ik “eten!” roepend naar buiten zou stappen met ons diner op twee bordjes J
Wetend dat zich een zwarte beer in de omgeving ophield, joeg het “gegrom” hem de stuipen op het lijf en hij wilde niet meer buiten eten. Mij leek het heel sterk dat er een beer achter de camper zat te grommen en ik vond het een beetje overdreven. Op Remco’s aandringen om dan maar lekker zelf in het donker hout te gaan hakken en het vuurtje aan te maken gaf ik mopperend toe om dan maar binnen te eten en een laatste keer waste ik mijn handen.
“Dat was het geluid dat ik hoorde!” zei Remco, doelend op het geluid dat de watertank maakt als je water aftapt.
Daarna kregen we natuurlijk allebei een giechelbui!
Die avond aten we gewoon binnen en vulden de rest van de avond met het verzinnen van groteske verhalen over beren die aan picknicktafels en in bosjes zaten om toeristen de stuipen op het lijf te jagen.
Het hout buiten werd nog vochtiger en een vuurtje hebben we nooit meer gestookt want de volgende dag vertrokken we weer van deze campground zonder er ooit een zwarte beer te hebben gezien J
 |
| Campbell River, Britisch Columbia, september 2004 Helaas ziet deze ingescande foto's er veel slechter uit dan de originelen... |
 |
| Campbell River, Britisch Columbia, september 2004 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten