zondag 19 mei 2013

Maandag 13 mei 2013 - Harlem & The Bronx


Maandag 13.05.13

Wachten is onderdeel van elke reis; wachten om in te kunnen checken, wachten om door de douane te mogen, wachten op het openbaar vervoer enz. enz.
Ik houd niet van wachten, ik ben een ongeduldig type. Gisteren werd mijn geduld echter danig op de proef gesteld:
Nadat we een goede vlucht hadden gehad – de tijd was voorbij gevlogen vanwege een sympathieke medepassagier die woonachtig in Brooklyn bleek en voor ons veel tips had – landden we op JFK Airport in New York.
Ik ka het niet laten; in het vliegtuig begin ik al in mijn travel journal te schrijven...
Na de landing stond iedereen op en wachtte in het gangpad om uit te mogen stappen. Dit bleek echter niet zo eenvoudig omdat men het niet voor elkaar kreeg om de vliegtuigslurf (zo’n ding blijkt officieel een aviobrug te heten) aan te sluiten op het vliegtuig. Na een minuut of tien werd omgeroepen dat een monteur onderweg was en werd aan iedereen vriendelijk verzocht weer te gaan zitten.
Uiteindelijk werd het probleem toch nog relatief snel opgelost en konden we het vliegtuig verlaten. Daarna wachtte ons echter een grotere beproeving….
We kwamen in een overvolle hal terecht met ellenlange rijen wachtende mensen die de douane wilden passeren. Zo nu en dan werd omgeroepen dat de wachttijd erg langs was (goh) en werd om begrip gevraagd. Dat begrip was er bij veel mensen niet omdat veel loketten onbemand bleven en
 zodoende duizenden mensen wachtten en wachtten terwijl slechts een paar douane beambten moesten zorgen dat de rijen korter werden… :-(


 Uiteindelijk hebben we ruim anderhalf uur in de rij gestaan voordat we douane mochten passeren en daarna was onze shuttlebus naar het hotel uiteraard ook al vertrokken dus moesten we bijna een uur wachten op een volgende. Deze shuttlebus kwam in een lange file terecht omdat we blijkbaar in de spits terecht kwamen (op zondag??)
Toen we bij het hotel arriveerden waren we totaal gesloopt, we waren toen al meer dn 24 uur op, dus van een avondprogramma is niet veel meer gekomen.
Bij de receptie lagen wel de door mij bestelde tickets voor de wedstrijd van de New York Yankees klaar, daar werd ik dan wel weer vrolijk van :-)



Vanochtend,  maandag 13 mei, moesten we ons om half 10 melden bij de biking tour company op 124th. street in Harlem. Na een goed maar prijzig ontbijt in het hotel togen we naar het dichtstbijzijnde metro station – Columbus Circle – vanwaar we  onze bestemming reisden.  Er scheen een stralende zon maar helaas waaide er ook een zeer koude wind. De biking tour company was snel gevonden en we kregen onze helmen uitgereikt. Amerika zou Amerika niet zijn als we niet ook een formulier zouden moeten tekenen waarin de company zich tegen van alles en nog wat indekte ingeval er onderweg iets zou gebeuren.
De groep bleek te bestaan uit Rebecca uit San Francisco, Eric uit Minnesota en een familie, Gary, Diane en dochter Lauren uit California.

vlnr achterste rij: Gary, Belinda, Remco, Eric
vlnr voorste rij: Rebecca, Diane, Johannes en Lauren
Twee gidsen zullen met ons meegaan:  Johannes (oorspronkelijk uit Duitsland afkomstig maar al jaren inwoner van New York) die voorop gaat en onderweg allerlei informatie geeft en Danny (oorspronkelijk afkomstig uit Italië maar ook al jaren woonachtig in New York) in de achterhoede.
Op zeer efficiënte wijze leidden ze ons door het verkeer. Zodra Johannes een straat oversteekt, rijdt Danny achteraan midden op de weg daardoor de achteropkomende auto’s tot stilstand dwingend (soms tot groot ongenoegen van de bestuurders!). Ook als we een bocht nemen, fietst Danny in een grote cirkel langszij daarbij ons afschermend van het verkeer.
Keurig geregeld natuurlijk zoals die twee mannen dat doen maar ondanks het ontbreken van fietspaden vinden we het heel redelijk te doen om hier te fietsen. In Nederland zijn we best wat gewend en hier zouden we best ook wel op eigen gelegenheid kunnen fietsen!



Vanaf de 124ste street rijden we westwaarts richting de Hudson en volgen dan “The Waterfront” een heel stuk noordwaarts. Het is leuk om hier in Upper Manhattan te zijn omdat je hier normaal gesproken toch niet zo gauw zou komen. We fietsen onder de George Washington brug door en maken een korte stop bij “The little red lighthouse” dat blijkbaar uit een bekend Amerikaans kinderboek komt. Wat grappig is, is dat naast het vuurtorentje een kinderklasje zit dat voorgelezen wordt uit dit boek.

TheLlittle Red Lighthouse
Onze fietstocht leidt door groene parken, door drukke straten,  langs honkballende kinderen, over asfalt en over “cobblestones”(kinderkopjes)
Af en toe moeten we zo’n stijl stuk klimmen (voornamelijk in de parken) dat 7 versnellingen niet genoeg blijken. Gelukkig stapt zelfs Rebecca uit het heuvelachtige San Francisco af, dus we hoeven ons niet te schamen voor onze conditie ;-)
Was het stuk lans de Hudson echt een verdomde koud stuk om te fietsen; na een klim heb je geen last meer van de kou en zweet je je een ongeluk (ieder nadeel heb ze voordeel)

Verrekte koud langs de Hudson; Johannes vertelt het een en ander
Over de Broadway Bridge fietsen we the Bronx binnen en stoppen ergens voor een “coffee to go”
Rond half 1 lunchen we bij een restaurant genaamd “Malecon” waar we een tafel vol met gerechten voorgeschoteld krijgen. Alles is van Amerikaanse proporties dus echt veel te veel, maar het smaakt wel allemaal heel erg goed. Voor het eerst van mijn leven eet ik gefrituurde plantains (die het midden houden tussen een banaan en een courgette) en yakka’s, waarvan ik echt niet weet wat het is (een aardappel? Een groente?) in ieder geval smaken ze  prima!

Lunch bij Malecon
Daarna vervolgen we onze tocht noordwaarts; het meest noordelijke punt dat we bereiken is het Van Cortandt Park. (Van Cortlandt was de eerste burgermeester van New York die ook in New York geboren was, dus de zoon van immigranten)
Dit park is ruim vijf keer zo groot als Central Park dat op zich toch al helemaal geen klein parkje is ;-)
Tegen de tijd dat we even afstappen om het Van Cortlandt Mansion te bezoeken doen onze billen al behoorlijk zeer, maar we fietsen nog de hele middag dag door (tot half 6!).

Van Cortlandt Mansion

We komen langs de cottage waar Edgar Allen Poe heeft gewoond en onze gids Danny draagt ter plaatse een gedicht voor dat door Poe geschreven is.
Huisje van Edgar Allen Poe


Zowel Danny als Johannes onze gidsen wonen in the Bronx, beiden vertellen ze ons dat zowel Harlem als the Bronx niet meer de slechte buurten zijn zoals ze 30 jaar geleden bekend stonden.
Mensen uit Lower Manhattan waagden zich toen niet in deze overwegend zwarte buurten, maar gelukkig is die tijd voorbij.
Johannes laat oude foto's zien
Eekhoorntjes steken de straat over tussen het drukke verkeer door om aan de overkant ergens in een klein parkje te verdwijnen. Rijen schoolbussen vervoeren schoolkinderen en ergens in een parkje zien we een vader zijn zoontje leren hoe een honkbal te vangen.
Overal zien we Nederlandse namen op straatnaambordjes en winkels, eigenlijk is dat toch wel heel grappig.
Bij een Italiaanse specialiteitenmarkt maken we een stop; hier is werkelijk ALLES uit Italie te verkrijgen, geweldig gewoon. 
Alles wordt rechtstreeks uit Italië geïmporteerd, uiteraard doordat de Italiaanse gemeenschap in New York heel groot is. Overal vind je dit soort markten en winkels en echt, je kijkt je ogen uit en het water loopt je in de mond :-)
Danny tracteert op balletjes verse Mozzarella (die kaas die in Nederland altijd smakeloos is) en die smaakt echt heerlijk!
Remco in de Italiaanse markt
Zo af en toe loeien de sirenes van de NYPD ergens op om dan weer in de verte weg te sterven.
Een kind krijgt een uitbrander van zijn moeder op het trottoir “Don’t be a follower; be a leader! You know what I mean?”

Als we uiteindelijk aan het einde van de tocht gekomen zijn stappen we kreunend en steunend van onze fietsen; alles doet pijn!
We maken nog wat groepsfoto’s, wisselen e-mailadressen uit en nemen afscheid.
Eenmaal terug op de hotelkamer gebeurt hetzelfde als gisterenavond: het is pas 19.00 uur maar we gaan op bed liggen en zijn snel vertrokken.
Als we na een uurtje wakker worden besluiten we niet meer de deur uit te gaan omdat we daarvoor simpelweg te moe zijn. We zetten een potje thee, eten een zak M&M’s leeg (eten hoeft niet, we zitten nog vol van de overdadige lunch) en kijken naar een wedstrijd van de Yankees op de TV.
Om half 11 Amerikaanse tijd gaan de lichtjes uit; morgen weer een dag!

De fietstocht hebben we gedaan via http://bikethebigapple.com/ en is echt een aanrader. Kijk op hun website!



2 opmerkingen:

  1. Klinkt als een goed besteedde eerste dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blijft gaaf, fietsen door NYC! Als ik er ooit weer een keer kom, ga ik dat op zeker doen! Klinkt als een geslaagde eerste dag :-)

    BeantwoordenVerwijderen